All posts tagged in სიტყვები

xxx მე ყვავილებს არ მჩუქნიან ზოგს სისულელედ ეჩვენებოდა იმაში ფულის გადახდა რაც მალე ჭკნება, ზოგს ალერგია ჰქონდა, ზოგს უბრალოდ აზრადაც არ მოსვლია. ველოდებოდი როდის მაჩუქებდნენ ყვავილებს, მაგრამ საბოლოოდ მე მიწევდა

„ნადიმი რუსთველიანა“ რუსთველური დაბალი და მაღალი შაირის მონაცვლეობით არის დაწერილი (3/5 4/4) და პლატონის „ნადიმის“ დეკონსტრუქციაა, უფრო ზუსტად, რომ განვსაზღვროთ „პოლიფონიური დეკონსტრუქცია“ – აქ ეროსს, ჰიდრავლოსის (წყლის ორგანი) თანხლებით, ბანი,

რედაქტორის კომენტარი მე და ჩემს მეგობრებს გვიყვარს ხოლმე არტურ რემბოს გახსენება. თითქოს მარკესის დაწერილი პერსონაჟია, ბიჭი, რომელმაც 19 წლამდე დაწერილი ლექსებით შეძლო პოეზიის რეფორმაცია რევოლუციური იდეებით გაჟღენთილ საფრანგეთში. ამ პუბლიკაციაში

თარგმნა გიორგი კობახიძემ  წიგნიდან “მითოლოგიები” (1957)   ჩარლის უკანასკნელ კომიკურ ნომერს წარმოადგენს მისი საბჭოთა ჯილდოს ნახევარის გადაცემა აბატი პიერის ფონდისთვის. არსებითად, ეს ნიშნავს იმის აღიარებას, რომ პროლეტარი და ღარიბი საერთო

იქ, აფთიაქთან, სისხლნაკლული ვიგინდარები გულისწასვლამდე შესჩხავიან ფერწასულ ქალაქს. შენ კი მიდიხარ, ისე ფინთად მიემგზავრები, თითქოს ვიღაცა გუდანაბადს გიკრავდეს ძალად. აღმოხდების მზე, ეკლესიის ზარი ჩამოჰკრავს, მზე ნისლებიდან ექოსავით აღმოცენდება როგორც დამზრალი

სკოლა აქ დევს ჩემი გული, გისოსებიან მკერდში იყინება, ჯერ კიდევ ძალუძს ფეთქვა. მონაზვნად აღსაკვეც თოვლთან ერთად აგონიისას სისხლივით წაგსკდა სიმარტოვის სიმარტივე, გამაბრუებელ ხმებზე მოსრიალე მოსწავლეები კედლებს შუა ცდილობენ გავლას. სასკოლო

I ქალაქი გამყოფ ხაზებზეა აგებული თითქოს ქუჩები იცავენ წესრიგს. კედლები წარმოთქვამენ სიტყვებს. აქ – მორჩილება. იქ – ამბოხი. ფუნქცია განსაზღვრულია. ჰორიზონტის ზოლი – წაშლილი. გვრჩება ყრუ კითხვა: „რა დევს კედლის